Het verhaal van Anita

Anita Beekink (50) kreeg darmkanker. Door sneldiagnostiek en begeleiding van een vast contactpersoon in het UMC Utrecht Cancer Center kon haar behandeling meteen starten. Nu werkt ze actief aan haar herstel en voelt zich fitter dan ooit. In de maand van de darmkanker roept zij iedereen die de diagnose kanker krijgt op om moed te houden.

Geluk bij een ongeluk uitklapper, klik om te openen

Anita (50) “Ik wil iedereen die de diagnose kanker krijgt meegeven, houd moed en denk niet meteen dat je leven voorbij is!”

“Juni 2014, ik werk als receptioniste en ben die dag zo ontzettend moe, terwijl ik nooit ziek ben. ‘s Avonds voel ik me niet lekker en besluit uiteindelijk toch maar even langs de huisartsenpost te gaan. Ik word meteen doorgestuurd naar het UMC Utrecht, want ik heb hoge koorts. Diezelfde avond word ik opgenomen, later blijkt het een onschuldige ontsteking aan mijn darmen, diverticulitis. De volgende dag ben ik al weer opgeknapt en mag ik naar huis.”

Diagnose uitklapper, klik om te openen

“Een paar weken later word ik gebeld, dat de ontstekingswaarden in mijn bloed nog steeds hoog zijn. Het ziekenhuis besluit om alsnog een darmonderzoek te doen. Na dit onderzoek krijg ik meteen een gesprek met de Maag Lever Darm-arts (MDL-arts). Er is een tumor ontdekt in mijn endeldarm. Kwaadaardig. Mijn wereld stort in. De tumor kan er al wel 10 tot 15 jaar zitten, achteraf niet zo gek dat ik zo vaak moe was. Ik dacht altijd, dat het normaal was om zo moe te zijn. Mijn werk, twee kinderen, alleenstaande moeder, bovendien had ik in 2006 een hersenstaminfarct gehad.”

Sneltrein uitklapper, klik om te openen

“Alles gaat nu in sneltreinvaart. Er volgden diverse onderzoeken, weken van chemotherapie en radiotherapie. Op dinsdag 2 september, mijn achtenveertigste verjaardag, ben ik klaar met de behandeling. Ik ben zo blij, dit heb ik in ieder geval achter de rug. Op donderdag begin ik me weer zieker te voelen. Ik word opnieuw opgenomen in het UMC Utrecht met, zo blijkt, een hersenvliesontsteking. Weken van antibiotica, 22 uur per etmaal, volgen. Ook daar kom ik doorheen. Als ik weer aangesterkt ben, word ik in november geopereerd aan de tumor in mijn darm en krijg ik een tijdelijk stoma. In maart 2015 wordt het stoma opgeheven en kan ik echt beginnen om aan mijn herstel te werken.”  

Werken aan herstel uitklapper, klik om te openen

“Ik ga sporten bij de OOFU, een fysiotherapiepraktijk speciaal voor oedeem- en oncologiepatiënten. Alhoewel ik helemaal niet van sporten houdt, heeft dit mij erg geholpen. Ik ben weer helemaal fit, eigenlijk fitter dan ooit. Ook krijg ik psychologische hulp van het Helen Dowling Instituut (HDI). Fysiek en geestelijk gaat het na een tijdje weer zo goed, dat ik in september 2015 weer begin met werken.”

Een tegenvaller: ontslag wegens reorganisatie uitklapper, klik om te openen

“In oktober 2016 word ik, na negen jaar bij het bedrijf gewerkt te hebben, ontslagen wegens een reorganisatie. Dit is een enorme tegenvaller voor mij. Ik besluit een week op vakantie te gaan. Als ik weer thuis ben, ontdek ik tot mijn grote schrik, dat mijn lymfeklieren opgezet zijn. De kanker zou toch niet terug zijn? Gelukkig is dit niet het geval. Wel heb ik nu twee fistels, precies op de plek waar de tumor is weggehaald, waardoor ik tijdelijk weer een stoma heb gekregen. Dit is gelukkig nu aan het genezen en ik ga er vanuit dat het stoma gauw weer opgeheven kan worden.”

Blij met de begeleiding en ondersteuning uitklapper, klik om te openen

“Ik ben ontzettend blij met het UMC Utrecht en de MDL-arts, die besloot alsnog een darmonderzoek te doen. Dankzij sneldiagnostiek kwam de darmkanker aan het licht en kon mijn behandeling starten. Het team van verpleegafdeling C2 is zo ontzettend lief geweest tijdens mijn opnames, net als de stomaverpleegkundigen. In het bijzonder wil ik mijn vaste contactpersoon José Smit, verpleegkundig specialist sneldiagnostiek Elsbeth Berendsen en oncologisch chirurg dr. van Grevenstein noemen en bedanken. Echt top hoe ik door hen begeleid ben in deze moeilijke tijd. Ik heb er alle vertrouwen in dat het dit keer ook weer goed komt met mijn gezondheid. En voor wie het aandurft, na dit verhaal, ik sta open voor een nieuwe baan als ik hersteld ben. Tot slot wil ik iedereen die de diagnose kanker krijgt meegeven, houd moed en denk niet meteen dat je leven voorbij is!”

Maart 2017

Verhaal: Anita Beekink, redactie: Marjon Waller, fotografie: Thirza Luijten.

 Disclaimer

In de verhalen van zorgverleners komen patiënten voor. Om hun privacy te beschermen zijn soms aanpassingen gedaan aan de beschrijving van de personen of hun omstandigheden.