Afzonderlijke strategieën om macrofagen te ondersteunen waren niet voldoende om implantaatgeassocieerde infecties door Staphylococcus aureus te voorkomen. Een combinatie van interventies en interventies gericht op andere afweercellen kan in dit opzicht echter wel succesvol zijn, concludeerde Leonardo Cecotto (UMC Utrecht) in het proefschrift dat hij op 11 september 2023 verdedigde.

Een bot breken is geen prettige ervaring en dit kan erger worden als er een implantaat nodig is om de breuk te herstellen. In 1 tot 5 procent van de gevallen gebruikt de ziekteverwekkende bacterie Staphylococcus aureus het implantaat om het lichaam binnen te dringen en zich er permnanent te vestigen. S. aureus is extreem moeilijk te doden omdat hij resistent is tegen de gebruikelijke antibioticabehandelingen. Daarom zijn er nieuwe therapeutische strategieën nodig om te voorkómen dat S. aureus het menselijk lichaam binnendringt en daar overleeft. In de context van implantaatgeassocieerde infecties zijn macrofagen een belangrijk type immuuncel die het genezingsproces coördineert en tegelijkertijd het organisme verdedigt tegen bedreigingen van buitenaf. Aangezien dit al veel werk is, hebben ze extra hulp nodig om mensen en dieren te beschermen tegen gevaarlijke bedreigingen zoals S. aureus. In zijn promotieonderzoek probeerden Leonardo Cecotto (afdeling Medische Microbiologie en afdeling Orthopedie, UMC Utrecht) en collega's macrofagen te ondersteunen in hun strijd tegen ziekteverwekkers door hun antibacteriële functies te verbreden.

Onsuccesvol

In zijn onderzoek probeerde Cecotto macrofagen te stimuleren met verschillende verbindingen die bekend staan om hun antibacteriële eigenschappen, zoals zilverionen en nanodeeltjes, antibacteriële eiwitten en zelfs S. aureus-specifieke antilichamen. Helaas slaagde geen van deze strategieën er op zichzelf in om macrofagen te helpen alle bacteriën te elimineren.

Combinatiebehandelingen

Leonardo Cecotto concludeerde: "We hebben laten zien dat afzonderlijke behandelingen onvoldoende zijn om S. aureus infecties uit te roeien. De afzonderlijke verbindingen die in mijn proefschrift werden onderzocht, waren op zichzelf niet voldoende om bacteriën te doden of de antibacteriële functies van macrofagen te versterken. Echter, een combinatie van meerdere verbindingen zou echter kunnen helpen om infecties te voorkomen en tegelijkertijd het botgenezingsproces te bevorderen. Hoewel ze een cruciale rol spelen, zijn macrofagen alléén niet in staat om ingewikkelde klinische scenario's zoals implantaatgeassocieerde infecties volledig op te lossen. S. aureus kan meerdere celtypen en weefsels rondom het implantaat negatief beïnvloeden. Om deze uitdaging effectief te overwinnen, moeten therapeutische verbindingen uitgebreide bescherming bieden aan alle elementen die bij het proces betrokken zijn."

Doctoraatsverdediging